Alışkanlık Oldu Gayri.....

Bugün günlerden pazartesi , salı veya çarşamba artık hiç birinin farkı yok. Benim için bugün, bundan sonra  günlerden yalnızlık taki sen gelene dek sevdiğim. Ama artık cebelleşmiyorum bu durumla alıştım yalnızlığıma bundan dek inancım şudur yalnız doğduk yalnız yaşayacağız ve üstü yeşil bezle örtülü tabuta yalnız gireceğiz. yanımızdaki insanlar sadece yanımsama mı acaba diye düşünmeye başladım. Herkes kendisi için muhattap oluyor başkalarıyla yok kalmamış hatır gönül meseleleri. Hayat dediğin zor ve acımasız arık hayattan tek beklentim kaldı kendi özgürlüklerimi oluşturmak ve beni tanımayan dillerini anlamadığım insanlar arasında kaybolmak istoyorum sadece susup.Nasılsa arkamda bırakcağım ve beni özleyecek kimse bırakmayacağım gerimde. Artık benim için sıkıntı olmuyor yalnızlığım aksine sevmeye başladım bu hallerimi sonuçta hayatımın 3/2 ni bu durumda geçirince insan alışıyor atık. Tek desteğim sığınağım bu satırlar kaldı artık. Keşke her şey çocukken kadar olduğu gibi kolay olsaydı iki mızlasak ağlasakda elde etsek en çok istediklerimizi. Ama bugünlerde bizler gözyaşı dökmekten bile aciziz acaba ondan mı bu adaletsizlik??? Bir yerde mi okudum yoksa bir sohbet ortamında mı işittim hatırlamıyorum ama çok hoşuma gitti ağlamayı başaramayanların gözyaşları kalplerine dökülürmüş acaba bende mi onlardanım ki???? bir başka sevdiğim sözle bitireyim kalbin kendini en iyi ifade ettiği yer beyaz sayfalarmış umarım benim kalbim kendini ifade edebilmiştir....